Nietrzymanie moczu to wstydliwy problem, dlatego wiele kobiet zmaga się z nim samodzielnie, myśląc, że to zupełnie normalny objaw upływu czasu, z którym po prostu trzeba się pogodzić.
Mało kto wie, że inkontynencja, czyli nietrzymanie moczu, można skutecznie leczyć. Dowiedz się, jak wygląda diagnoza i w jaki sposób przebiega terapia.
Nietrzymanie moczu u kobiet
Nietrzymanie moczu w przypadku kobiet to bardzo powszechny problem. Powyżej 80. roku życia dotyczy aż 50% pań, jednak dotyka także o wiele młodsze osoby. Zjawisko jest powszechniejsze niż w przypadku mężczyzn dlatego, że jedną z przyczyn może być osłabienie mięśni odpowiedzialnych za kontrolę pęcherza w czasie ciąży i porodów.
Wstydliwy problem
Nieprzyjemne skutki i obawa przed „wpadką” w sytuacjach towarzyskich sprawia, że wiele osób dotkniętych nietrzymaniem moczu powoli wycofuje się z życia. To naprawdę wstydliwy problem – tak wstydliwy, że wiele pań w ogóle nie rozmawia na ten temat z lekarzem. Poza tym w powszechnej opinii jest to normalne w wielu sytuacjach i nic nie można z tym zrobić. Przeciwnie, leczenie jest możliwe.
Należy tylko poznać rodzaj problemu i przeprowadzić odpowiednią diagnostykę.
Diagnozowanie nietrzymania moczu
Nietrzymanie moczu to nie jest choroba samoistna. To jeden z objawów towarzyszący innym schorzeniom lub zaburzeniom fizjologicznym. Dlatego też kłopot zniknie, kiedy wyleczysz jego przyczynę.
Pierwszym krokiem do odpowiedniej diagnozy jest wywiad medyczny, w czasie którego musisz określić, jak długo trwa problem i jak wpływa na jakość życia. Może przydać się także dziennik mikcji, w którym zapisuje się ilość wypitych płynów i objętość wydalonego moczu.
Konieczność badań
W zależności od tego, jaki jest opis objawów podany przez pacjentkę, lekarz skieruje ją na określone badania. Najczęściej wykonuje się badanie ogólne i posiew moczu, jednak to nie wszystko. Do prawidłowej diagnozy przybliży cię badanie ginekologiczne i badanie jamy brzusznej – najczęściej poprzez USG. Jeśli problem okaże się bardziej złożony, konieczne może być badanie urodynamiczne, cystouretroskopia lub badanie neurologiczne.
Określenie przyczyn nietrzymania moczu to pierwszy krok do prawidłowego leczenia.
Nietrzymanie moczu – leczenie
Sposób leczenia nietrzymania moczu jest zależny od wyników i diagnozy. W przypadku zaburzeń neurologicznych może trwać bardzo długo, w tym czasie pacjentka wymaga dodatkowej opieki. Oczywiście konieczne jest stosowanie odpowiednich akcesoriów higienicznych, czyli podkładów lub nawet pieluchomajtek. Na szczęście są tak dyskretne, że nie powinno to mieć wpływu na komfort życia.
Warto także odstawić napoje i produkty o działaniu moczopędnym (cytrusy, niektóre herbatki ziołowe), jednocześnie dbając o odpowiedni poziom nawodnienia organizmu. Dobrym pomysłem jest wyrobienie w sobie nawyku regularnego chodzenia do toalety – nawet bez konkretnej potrzeby, co znacznie usprawni działanie mięśni odpowiedzialnych za kontrolę nad pęcherzem. Takie nawyki mogą wesprzeć leczenie.
Ćwiczenia mięśni Kegla. Jak je aktywizować?
Aktywizację mięśni Kegla najlepiej zacząć w postaci prostych ale systematycznych ćwiczeń w seriach. Sam ruch polega na zaciskaniu mięśni krocza na kilka sekund i odpuszczaniu ich napięcie. Ma to na celu wzmocnienie mięśni dna miednicy, które odpowiadają za podtrzymywanie zarówno narządów rodnych, pęcherza i cewki moczowej.
Ćwiczenia mogą być wykonywane zarówno podczas codziennych czynności jak również w postaci krótkich sesji ćwiczeń jako element codziennej gimnastyki. Można je wykonywać w każdej pozycji wyjściowej stojącej, leżącej, klęczącej. Z przyborami lub bez.
Regularne wypróżnianie
Na prawidłowe funkcjonowanie układu moczowego wpływa również regularne wypróżnianie. Powstrzymywanie się od tej czynności, wstrzymywanie oddania moczu, sprzyja namnażaniu bakterii, mogących wywoływać infekcje.
A gdy takie zachowanie staje się nagminne powoduje osłabienie struktur pęcherza moczowego, jego rozciągnięcie. Jeśli nie podejmiemy żadnych działań, aby przeciwdziałać lub już leczyć nietrzymanie moczu objawy będą się nasilać, powodując coraz większy dyskomfort, utrudnienie podejmowania codziennych aktywności, a w konsekwencji pogorszenie jakości życia.
Warto więc skonsultować się ze specjalistą, który wykona szereg badań diagnostycznych, dzięki czemu dobierze najskuteczniejszą formę terapii.
Skala problemu i rodzaje nietrzymania moczu
Nietrzymanie moczu (Urinary Incontinence) jest poważnym problemem głównie populacji żeńskiej, dotyczącym około 25-45 % kobiet, w zależności od grupy wiekowej. Schorzenie to występuje głównie u kobiet, ale już co piąty mężczyzna obserwuje u siebie kłopoty z prawidłowym oddawaniem moczu, w tym z jego utrzymywaniem. Częstość występowania tego schorzenia wzrasta z wiekiem.
Nietrzymanie moczu może występować pod wieloma postaciami.
Międzynarodowe Towarzystwo Kontynencji (International Continence Society) wyróżnia:
• wysiłkowe nietrzymanie moczu (występuje, gdy wzrostowi ciśnienia wewnątrz jamy brzusznej podczas kaszlu, kichania lub pracy fizycznej towarzyszy mimowolne wyciekanie moczu, inaczej mówiąc jest to bezwiedne wypływanie niewielkich objętości moczu bez towarzyszącego uczucia parcia, brak zwiększenia częstości mikcji podczas dnia, brak także potrzeby oddania moczu podczas spoczynku nocnego);
• nietrzymanie moczu z parcia (jest to mimowolne popuszczanie moczu pod wpływem przymusowego parcia na pęcherz i może być spowodowane niestabilnością lub nadmierną pobudliwością wypieracza pęcherza moczowego. Najczęstszym objawem jest bezwiedna utrata moczu poprzedzona silnym parciem, a także nietrzymanie moczu w spoczynku);
• mieszane nietrzymanie moczu (rozpoznaje się, gdy współistnieją objawy wysiłkowego nietrzymania moczu i naglącego nietrzymania moczu jednocześnie);
• nietrzymanie moczu z przepełnienia (jest diagnozowane szczególnie u mężczyzn z powiększonym gruczołem krokowym, charakteryzuje je stałe lub okresowe wyciekanie moczu z przepełnionego i rozciągniętego pęcherza, spowodowane jest upośledzoną kurczliwością wypieracza, prowadzącą do nadmiernego wypełnienia pęcherza moczowego).
Podsumowanie
Dobrymi sposobami zapobiegania występowania wysiłkowego nietrzymania moczu są: nauka percepcji mięśni krocza przed porodem (szkoły rodzenia, ćwiczenia Kegla), dobre prowadzenie porodów i miejscowa substytucja estrogenowa u kobiet w okresie po menopauzalnym.
Do tej pory nie znamy w pełni satysfakcjonującego sposobu leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, ale dostępne sposoby pozwalają pomóc większości pacjentek borykających się z tym problemem. Z uwagi na szeroki dostęp do metod diagnostycznych i leczniczych należy pytanie o nietrzymanie moczu dodać do standardowej listy obejmującej wywiad w przypadku kobiet zgłaszających się do lekarza POZ.
Przed leczeniem operacyjnym nietrzymania moczu konieczne jest wykonanie badania urodynamicznego. Zaniechanie tej diagnostyki jest błędem i może prowadzić do niewłaściwego zakwalifikowania chorej do operacji, a nawet do spowodowania kalectwa pacjentki.
Zapamiętaj!
„Każdą kobietę, szczególnie po 50 roku życia, zapytaj o trzymanie moczu. Dokładny wywiad pozwoli z dużym prawdopodobieństwem ustalić, jaki jest rodzaj i stopień nietrzymania oraz jego wpływ na jakość życia. Wykorzystuj dzienniczek mikcji. W typowym nietrzymaniu z parcia możesz spróbować leczyć farmakologicznie, w razie niepowodzenia lub w innych postaciach – skieruj do urologa.”
Cześć! Jestem współautorką tego bloga i bardzo się cieszę, że tu jesteś!
Kim jestem?
Szczęśliwą mamą. Miłośniczką Toskanii. Blogerką z przyjemności, z zamiłowania. Pasjonatką zdrowego stylu życia, szeroko rozumianej – naturalnej pielęgnacji całego ciała. Kobietą dbającą o własne słowa, myśli i duszę. Żyjącą zgodnie z zasadą – „Wszystko do nas wraca”.
Zdrowy styl życia to moim zdaniem nie tylko zdrowa dieta (choć ma kluczowe znaczenie), aktywność fizyczna (też joga), odpoczynek, medytacja, odpowiednia ilość snu, zażywanie suplementów, ale również codzienne nawyki, które bardzo decydującą o jakości naszego życia.
Zdrowy styl życia to też pielęgnacja i stosowanie dobrych, naturalnych kosmetyków. A także codzienne dążenie do stawania się lepszą wersją samego siebie.
Zapraszam do komentowania i zadawania pytań.
Zostaw ślad po sobie 🙂
